Op vrijdag 31 januari is bij het Watersnoodmonument aan de Schelphoekweg in Wolphaartsdijk stilgestaan bij de slachtoffers van de watersnoodramp van 1953.
In de nacht van 31 januari op 1 februari en de dagen daarna kwamen in Wolphaartsdijk en Oud-Sabbinge twaalf mensen om het leven. Destijds waren deze dorpen nog een zelfstandige gemeente. De ramp trof het gebied zwaar: een groot deel van het dorp en de omliggende polders kwamen onder water te staan, met grote schade als gevolg. Mensen verloren hun bezittingen, hun vee en soms zelfs hun dierbaren. Het oudste slachtoffer was 79 jaar, het jongste slechts drie maanden oud. Veel huizen en schuren raakten beschadigd, en velen raakten gewond.
Het monument, dat sinds 2005 op deze dijk staat, biedt ons een plek van troost. Voorzitter Ad de Wit legt hier namens de gemeenschap een bloemstuk ter nagedachtenis. Elke vijf jaar herdenken we de ramp op een grotere schaal, en in de tussenliggende jaren doen we dat op een meer ingetogen manier, zoals in 2025.
Het verdriet van deze ramp wordt doorgegeven van generatie op generatie. Tot op de dag van vandaag worden verhalen van ooggetuigen en slachtoffers opgeschreven. Het is belangrijk om te blijven luisteren, schrijven en doorvertellen. Als dorpsvereniging dragen wij hieraan bij, zodat we begrijpen waarom we samenkomen en waarom herdenken zo belangrijk is.
Foto: ©Ada de Korte.
